-
1 добиваться
domagać się, dochodzić, dopinać, osiągać, ubiegać się, uzyskiwać, wymuszać -
2 домогаться
domagać się, (чего-л.) nalegać, postulować -
3 требовать
глаг.• chcieć• domagać• dopominać• dopraszać• dopytać• kazać• poprosić• postulować• potrzebować• pragnąć• prosić• pytać• reklamować• rewindykować• rościć• spytać• ubiegać• upraszać• uprosić• wezwać• wymagać• wzywać• zadawać• zadać• zapraszać• zapytać• zapytywać• zażądać• zmuszać• żądać* * *domagać się, dopominać się, postulować, potrzebować, upominać się, wołać, wymagać, żądać -
4 demand
[dɪ'mɑːnd] 1. vt 2. nto demand sth (from/of sb) — żądać (zażądać perf) czegoś (od kogoś)
to be in demand — mieć powodzenie, być rozchwytywanym
* * *1. verb1) (to ask or ask for firmly and sharply: I demanded an explanation.) domagać się2) (to require or need: This demands careful thought.) wymagać2. noun1) (a request made so that it sounds like a command: They refused to meet the workers' demands for more money.) żądanie2) (an urgent claim: The children make demands on my time.) pretensja3) (willingness or desire to buy or obtain (certain goods etc); a need for (certain goods etc): There's no demand for books of this kind.) popyt•- on demand -
5 claim
[kleɪm] 1. vtrights, compensation żądać (zażądać perf) +gen, domagać się +gen; credit przypisywać (przypisać perf) sobie; expenses żądać (zażądać perf) zwrotu +gen; ( assert)2. nhe claims (that)/to be … — twierdzi, że/że jest +instr
( assertion) twierdzenie nt; (for pension, wage rise) roszczenie nt; ( to inheritance etc) prawo nt, pretensje plshe claimed innocence — twierdziła, że jest niewinna
to put in a claim for — ( expenses) przedstawiać (przedstawić perf) rachunek na +acc
to claim on the insurance — składać (złożyć perf) wniosek o odszkodowanie ( z tytułu polisy ubezpieczeniowej)
the airline faced millions of dollars in claims — linie lotnicze stanęły w obliczu wielomilionowych roszczeń o odszkodowania
* * *[kleim] 1. verb1) (to say that something is a fact: He claims to be the best runner in the class.) twierdzić2) (to demand as a right: You must claim your money back if the goods are damaged.) upomnieć się o, żądać zwrotu3) (to state that one is the owner of: Does anyone claim this book?) przyznawać się (do)2. noun1) (a statement (that something is a fact): Her claim that she was the millionaire's daughter was disproved.) stwierdzenie2) ((a demand for) a payment of compensation etc: a claim for damages against her employer.) żądanie3) (a demand for something which (one says) one owns or has a right to: a rightful claim to the money.) roszczenie•- claimant -
6 press
[prɛs] 1. n(also: printing press) prasa f (drukarska); (of switch, bell) naciśnięcie nt; ( for wine) prasa f2. vtone thing against another przyciskać (przycisnąć perf); button, switch naciskać (nacisnąć perf); clothes prasować (wyprasować perf); person naciskać (nacisnąć perf) (na +acc); idea, demand forsować (przeforsować perf); ( squeeze) ściskać (ścisnąć perf)3. vito press sth (up)on sb — wciskać (wcisnąć perf) coś komuś
to press for — domagać się +gen
we are pressed for time/money — mamy mało czasu/pieniędzy
to press sb for an answer — żądać (zażądać perf) od kogoś odpowiedzi
to press charges (against sb) — wnosić (wnieść perf) oskarżenie (przeciwko komuś)
to go to press — iść (pójść perf) do druku
Phrasal Verbs:- press on* * *[pres] 1. verb1) (to use a pushing motion (against): Press the bell twice!; The children pressed close to their mother.) przyciskać się2) (to squeeze; to flatten: The grapes are pressed to extract the juice.) prasować, wyciskać3) (to urge or hurry: He pressed her to enter the competition.) nalegać4) (to insist on: The printers are pressing their claim for higher pay.) obstawać przy5) (to iron: Your trousers need to be pressed.) prasować2. noun1) (an act of pressing: He gave her hand a press; You had better give your shirt a press.) prasowanie2) ((also printing-press) a printing machine.) prasa (drukarska)3) (newspapers in general: It was reported in the press; ( also adjective) a press photographer.) prasa4) (the people who work on newspapers and magazines; journalists: The press is/are always interested in the private lives of famous people.) prasa5) (a device or machine for pressing: a wine-press; a flower-press.) prasa•- pressing- press conference
- press-cutting
- be hard pressed
- be pressed for
- press for
- press forward/on -
7 bestehen
1. * vtprzetrwać, przetrzymać2. * vieine Prüfung bestéhen — zda(wa)ć egzamin
składać się ( aus einer Sache z czegoś); ( existieren) istnieć; żądać, domagać się; obstawać ( auf einer Sache przy czymś) -
8 push
[puʃ] 1. n( of button etc) naciśnięcie nt; ( of door) pchnięcie nt; (of car, person) popchnięcie nt2. vtbutton, knob naciskać (nacisnąć perf); door pchać (pchnąć perf); car, person popychać (popchnąć perf); ( fig) person ( to work harder) dopingować; ( to reveal information) naciskać; product reklamować; ( inf) drugs handlować +instr3. vito push for — domagać się +gen
to be pushed for time/money ( inf) — mieć mało czasu/pieniędzy
she is pushing fifty ( inf) — idzie jej piąty krzyżyk (inf)
Phrasal Verbs:- push in- push off- push on- push up* * *[puʃ] 1. verb1) (to press against something, in order to (try to) move it further away: He pushed the door open; She pushed him away; He pushed against the door with his shoulder; The queue can't move any faster, so stop pushing!; I had a good view of the race till someone pushed in front of me.) pchać, wpychać (się)2) (to try to make (someone) do something; to urge on, especially foolishly: She pushed him into applying for the job.) dopingować3) (to sell (drugs) illegally.) handlować (narkotykami)2. noun1) (a movement of pressure against something; a thrust: She gave him a push.) pchnięcie2) (energy and determination: He has enough push to do well in his job.) energia•- push-chair
- pushover
- be pushed for
- push around
- push off
- push on
- push over -
9 ausbitten
* vtżądać, domagać się -
10 beanspruchen
-
11 fordern
vtżądać, wymagać; domagać się ( sein Recht swoich praw) -
12 assert
[ə'səːt]vtopinion wyrażać (wyrazić perf) zdecydowanie; innocence zapewniać (zapewnić perf) o +loc; authority zaznaczać (zaznaczyć perf), podkreślać (podkreślić perf)to assert o.s. — zaznaczać (zaznaczyć perf) swój autorytet
* * *[ə'sə:t]1) (to say definitely: She asserted that she had not borrowed his book.) twierdzić, zapewniać2) (to insist on: He should assert his independence.) domagać się uznania•- assertive
- assert oneself -
13 clamour
['klæmə(r)] 1. (US clamor) vi2. nto clamour for — głośno domagać się +gen
* * *['klæmə] 1. noun((a) loud uproar.) wrzawa2. verb((especially of a crowd demanding something) to make such an uproar etc: They're all clamouring to get their money back.) podnosić wrzask -
14 hold out
1. vt 2. vi* * *1) (to continue to survive etc until help arrives: The rescue team hoped the men in the boat could hold out till they arrived.) wytrzymywać, wytrwać2) (to continue to fight against an enemy attack: The soldiers held out for eight days.) nie ustępować, wytrwać3) (to be enough to last: Will our supplies hold out till the end of the month?) wytrzymywać -
15 press for
(to try to get; to keep demanding: The miners are pressing for higher wages.) domagać się -
16 потребовать
глаг.• domagać• dopomnieć• pytać• wymagać• zadać• zażądać• żądać* * *dopomnieć się, upomnieć się, zażądać, zażyczyć sobie -
17 просить
глаг.• błagać• domagać• dopraszać• dopytać• kazać• modlić• pomodlić• poprosić• potrzebować• prosić• pytać• spytać• ubiegać• upraszać• uprosić• wnioskować• wystąpić• wzywać• zadawać• zadać• zapraszać• zaprosić• zapytać• zapytywać• zażądać• żądać* * *błagać, prosić, przymawiać się, upominać się, upraszać, wołać
См. также в других словарях:
domagać się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, domagać sięam się, domagać sięa się, domagać sięają się {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} żądać, dopominać się, wymagać czegoś; usilnie zabiegać o coś, wysuwać roszczenia, żądania … Langenscheidt Polski wyjaśnień
domagać się — czyjejś głowy «otwarcie żądać ukarania kogoś»: Pańskiej głowy domagała się też opinia publiczna. P. Pytlakowski, Czekając … Słownik frazeologiczny
domagać się — ndk I, domagać sięam się, domagać sięasz się, domagać sięają się, domagać sięaj się, domagać sięał się 1. «usilnie dopominać się o coś; żądać, wymagać» Domagać się lepszych zarobków. Domagać się ukarania winnych. 2. «niezbędnie potrzebować czegoś … Słownik języka polskiego
dopominać się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, dopominać sięam się, dopominać sięa się, dopominać sięają się {{/stl 8}}– dopomnieć się {{/stl 13}}{{stl 8}}rzad. dk VIb, dopominać sięnę się, dopominać sięni się, dopominać sięniał się, dopominać sięnieli się… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
upominać się – upomnieć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przypominając, prosić o coś, żądać, domagać się czegoś, sygnalizować potrzebę czegoś; dopominać się o coś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Robotnicy coraz częściej upominali się o zaległą… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
naprzykrzać się — ndk I, naprzykrzać sięam się, naprzykrzać sięasz się, naprzykrzać sięają się, naprzykrzać sięaj się, naprzykrzać sięał się «narzucać się komuś, uporczywie domagać się czegoś; nachodzić, niepokoić kogoś» Naprzykrzał mu się od wielu dni. Dziecko… … Słownik języka polskiego
głowa — 1. Alkohol, wino, piwo itp. szumi komuś w głowie «ktoś jest oszołomiony po wypiciu alkoholu, wina, piwa itp.»: Długo nie mogę zasnąć, w głowie szumi mi piwo, pocałunki puchną na wargach, a policzek pali ze wstydu. Z. Kruszyński, Na lądach. 2.… … Słownik frazeologiczny
głowa — ż IV, CMs. głowawie; lm D. głów 1. «część ciała zawierająca mózg i narządy zmysłów, u człowieka i niektórych małp wysunięta ku górze, u zwierząt ku przodowi» Mała, duża, kształtna głowa. Ludzka, rybia, psia głowa. Głowa ptaka, psa, ryby. Ból… … Słownik języka polskiego
słowo — 1. przestarz. Być (z kimś) po słowie «być (z kimś) zaręczonym»: – Żeni się pan? – Tak, po słowie jesteśmy. I. Newerly, Pamiątka. 2. Chwytać, łapać kogoś za słowa (słówka) «zwracać złośliwie uwagę na formę wypowiedzi, nie na jej treść, dopatrywać… … Słownik frazeologiczny
dojść — dk, dojśćjdę, dojśćjdziesz, dojdź, doszedł, doszła, doszli, doszedłszy dochodzić ndk VIa, dojśćdzę, dojśćdzisz, dojśćchodź, dojśćdził 1. «posuwając się osiągnąć określone miejsce, cel» a) «o ludziach i zwierzętach: idąc dotrzeć dokądś» Dojść do… … Słownik języka polskiego
kołatać — ndk IX, kołataćaczę (kołataćacę), kołataćaczesz (kołataćacesz), kołataćacz, kołataćał, rzad. I, kołataćam, kołataćasz, kołataćają, kołataćaj «uderzając w coś, powodować głuchy odgłos; stukać, łomotać» Kołatać do drzwi. Kołatać chodakami o podłogę … Słownik języka polskiego